De Partij voor de Dieren vindt dat in het wild levende dieren zoveel mogelijk met rust moeten worden gelaten. Er wordt in Nederland voor het plezier gejaagd op wilde dieren, vaak onder het mom van populatiebeheer. Jaarlijks worden er twee miljoen dieren doodgeschoten en eenzelfde hoeveelheid aangeschoten, door ongeveer 28.000 jagers. Jonge dieren blijven moederloos achter, partnerverbanden worden wreed verstoord en groepshiërarchie en populatiedynamiek worden letterlijk aan flarden geschoten. Ondanks het feit dat slechts 3% van de Nederlanders plezier of hobby een acceptabele reden vindt voor de jacht, en 72% van de bevolking vindt dat plezierjacht verboden zou moeten worden, krijgen jagers alle medewerking van de overheid om hun hobby te blijven beoefenen.
Daarnaast mag volgens de huidige wet tot het doden van dieren in het wild worden overgegaan wanneer sprake is van belangrijke schade aan landbouwgewassen of vee, of wanneer de openbare veiligheid of volksgezondheid wordt bedreigd. Dan nog mag er alleen tot afschot worden overgegaan wanneer er geen andere bevredigendere oplossing is.
De praktijk is heel anders: ontheffingen voor afschot worden routinematig verleend en het plezier van de jager staat centraal. Twee miljoen zoogdieren en vogels zijn daar ieder jaar het slachtoffer van.
De Partij voor de Dieren vindt het doden van dieren in het wild alleen acceptabel wanneer er dringende redenen voor zijn, bijvoorbeeld omdat het dier lijdt of omdat het dier gevaarlijk of voor de volksgezondheid bedreigend is en doden de enige effectieve weg is. De uitvoering moet in handen komen van professionals in dienst van de overheid, en niet langer van jagers. Het doden van in het wild levende dieren door hobbyisten (ook wel 'hobbyjacht' of 'plezierjacht') wordt verboden.
Zowel in stedelijk als in landelijk gebied kunnen in het wild levende dieren gewond raken – vaak door toedoen van mensen. De opvang van gewonde dieren is een maatschappelijke taak. In de praktijk laat de overheid het echter geregeld afweten. In de Nederlandse opvangcentra worden jaarlijks vele gewonde en zieke vogels en zoogdieren opgenomen. Veel van deze opvangcentra zijn financieel noodlijdend.
Met ingang van de Wet natuurbescherming per 1 januari 2017 is de provincie verantwoordelijk voor het natuurbeheer, en daarmee ook voor de dieren die in de natuur leven. De Partij voor de Dieren wil daarom dat de provincie de zorg en opvang van gewonde en hulpbehoevende in het wild levende dieren goed organiseert en ondersteunt. Beschikbaarheid van dierenambulances, opvangcentra en dierenartsen moet gegarandeerd zijn.Er wordt vanuit de provincie voldoende en structurele ondersteuning geboden aan opvangcentra voor in het wild levende dieren en dierenambulances.
De Partij voor de Dieren vindt dat de provincie meer preventieve maatregelen moet nemen om landbouwschade door dieren, verkeersongelukken met dieren en aanvaringen tussen vliegtuigen en vogels te voorkomen. Het huidige beleid is niet effectief. Er worden enorme bedragen uitgegeven aan zinloze en wrede bestrijding van in het wild levende dieren. Dat geld kan beter worden ingezet voor preventief beleid dat wél effectief is. Wij pleiten voor een systeem waarbij de inrichting van landbouwgrond zo nodig dieren buiten houdt, in plaats van dieren af te schieten. Daarnaast moet de provincie zorgen dat dieren elders voldoende ruimte hebben om te kunnen leven. Daarbij moet de intrinsieke waarde van het dier het uitgangspunt zijn.
In ons land wordt de leefruimte van in het wild levende dieren steeds verder ingeperkt. Nu dieren noodgedwongen vaker in de buurt van mensen leven, wordt al te gemakkelijk beweerd dat ze overlast veroorzaken. Manieren om dieren op een diervriendelijke manier te weren uit bepaalde gebieden worden niet of nauwelijks toegepast. Ruimte voor onderzoek naar en inzet van preventieve middelen is er ook nauwelijks. Dieren worden bestreden met de zwaarste middelen, praktisch altijd worden ze gedood. De jacht op ganzen, vossen, muskusratten, reeën, wilde zwijnen en vele andere dieren moet stoppen. De provincie stopt met populatiereductie van wilde dieren via nulstanden en afschotquota en zet zich in voor goed ingerichte leefgebieden voor in het wild levende dieren.
Wolven zijn inmiddels weer vaste bezoekers in Overijssel. De provincie zet in op goede voorlichting aan onder andere schapenhouders om hun dieren te beschermen zonder wolven te doden.
Om ongelukken met wilde dieren tegen te gaan, neemt de provincie preventieve maatregelen zoals het verlagen van de maximumsnelheid op wegen, het plaatsen van wildhekken en rasters en het verbieden van gewassen rond vliegvelden die vogels aantrekken.
Na twee eerdere pogingen om de bunzing, egel, hermelijn, ondergrondse woelmuis en wezel van de vrijstellingslijst te schrappen, is onze motie aangenomen. Deze vijf diersoorten worden vóór 1 januari 2019 van de vrijstellingslijst geschrapt.
Tijdens de Statenvergadering van 13 december 2017 is een door de Partij voor de Dieren ingediende motie aangenomen, waarin wordt gevraagd om reptielen op te nemen in de provinciale aandachtssoortenlijst.
Wij hebben vragen gesteld over reptielen die doodgereden op de Sallandse Heuvelrug door mountainbikers. Gedeputeerde Staten hebben inmiddels acties toegezegd. Na beantwoording van onze vragen zijn er al routes omgelegd en er zullen meer maatregelen volgen. Wij blijven het in de gaten houden.
Het ontsteken van enorme Paasvuren is een jaarlijks terugkerende traditie in Overijssel. Hiervan wordt veel overlast ervaren door de rook die ontstaat, maar wat veel mensen niet weten is dat er ook veel dieren bij om het leven kunnen komen. Omdat de stapels snoeihout – sommige worden tientallen meters hoog – over een periode van enkele weken of maanden worden opgebouwd, bestaat er een aanzienlijke kans dat (beschermde) diersoorten zich daarin vestigen.
Wij hebben hier vragen over gesteld. De beantwoording van GS is mager en bovendien niet sluitend. We beraden ons nog op vervolgstappen.