Bijdrage Lithium Werks

Voorzitter,

Het is vandaag de vijfde keer dat we in deze Statenzaal spreken over Lithium Werks. En wat ons betreft is dit de laatste keer.

De eerste keer was in september van vorig jaar. Toen lag het afwijkingsbesluit voor, maar de hoofdzaak van de discussie die we hier toen gevoerd hebben was over de vraag of wij, als PS, wel voldoende informatie tot onze beschikking hadden om het gevraagde besluit in redelijkheid te kunnen nemen. Hoewel een substantiële minderheid vond van niet, werd het voorstel wel aangenomen.

En toen bleek het plan van Lithium Werks een luchtballon die al weer heel snel leeg liep. Daarover hebben we in januari gedebatteerd met een evaluatie door Ecorys als resultaat. Maar het meest opmerkelijke in dat dossier gebeurde de dag na het januaridebat. Toen verscheen in Tubantia het bericht op basis van een anonieme bron dat er helemaal geen ondernemingsplan zou zijn geweest.

Dit leidde tot het debat in de vergadering van februari, waarin we besloten hebben opnieuw naar de structuur van de innovatiefondsen in Overijssel te zullen kijken en waarin we een toezegging van GS hebben gekregen voor een accountantsrapport over de vraag of het besluit omtrent de lening aan Lithium Werks rechtmatig is genomen; kort gezegd of er wel of niet een ondernemingsplan was.

En dan gebeurt er iets anders. Vervolgens blijkt in de volle omvang hoe weinig wij, als provinciebestuur, eigenlijk grip hebben op OostNL. De lijnen lopen allemaal super moeilijk via GS naar de aandeelhoudersvergadering, naar HFO, naar OostNL, naar de accountant. Met als gevolg dat het meer dan een half jaar kost om antwoord te krijgen op een ogenschijnlijk simpele vraag of er wel of geen ondernemingsplan was.

En dat bracht ons bij de infosessie van 25 september jl. En nu weten we het dus. Er lag voldoende info bij OostNL om te kunnen beweren dat er een ondernemingsplan lag. Met enige moeite en overtuigingskracht geven alle betrokken partijen dat uiteindelijk aan.

Case closed.

Voorzitter, en wat is dan de afdronk? Voor mij zijn dat drie punten:

Ten eerste, ik ben er nog steeds van overtuigd dat wij als PS in september onvoldoende informatie hadden om het gevraagde besluit in redelijkheid te kunnen nemen. En ik ben er niet gerust op dat we als PS intussen veel van de casus van LW hebben geleerd. Ik refereer naar het voorstel bij de monitor, over het omlabelen van 4 miljoen euro naar subsidie Agro&Food, zoals we dat in juli hebben besproken. Oké, er zijn verschillen tussen beide gevallen. In het geval A&F ging het om 4 miljoen en in het geval LW slechts om 2,5 miljoen. En in het geval A&F ging het om een directe uitgave aan subsidies en in het geval van LW slechts om een lening. Maar de overeenkomst is dat als GS ons vraagt een besluit te nemen, dan moeten we als PS daarbij voldoende info krijgen en anders moeten we het lef hebben om een keer nee te zeggen.

Ten tweede, ik zie een duidelijke verandering in de houding van dit nieuwe college t.o.v. HFO en Oost NL. En die nieuwe houding bevalt me veel beter. Had ik bij het vorige college vaak het gevoel dat GS vooral bezig was met het verdedigen van de positie van HFO en OostNL ten opzichte van ons, PS.

Nu heb ik het gevoel dat GS weer aan onze kant staat en met ons kritisch kijkt naar hoe we de fondsenstructuur kunnen verbeteren. Ik heb er het vertrouwen in dat we in gezamenlijkheid tot een goede discussie hierover kunnen komen.

Tot slot voorzitter, mijn derde punt. Wat mij in het hele proces nog dwars zit is alle tijd en aandacht die we in dit dossier hebben gestopt als reactie op de publicatie in Tubantia op 24 januari, op basis van een anonieme bron. Op basis van een anonieme bron die weliswaar goed geïnformeerd was, maar die wel voorbij ging aan de nuance van de subjectiviteit van het beoordelen van een ondernemingsplan. Wat me daarin dwars zit, is dat ik de motivatie van die anonieme bron om op 24 januari contact op te nemen met Tubantia niet ken. Ik wil daarover ook niet speculeren, maar wil hier wel uitspreken dat ik me niet aan het gevoel kan onttrekken dat we hier door iemand zijn gebruikt. Iemand van wie we de agenda niet kennen.

Voorzitter, en dat gevoel bevalt me niet. Wat ik eruit geleerd heb is dat we het ons beter moeten realiseren als we acteren op basis van een anonieme bron. En dat we dat gegeven eerder moeten markeren, zodat we er bewuster mee om kunnen gaan.

Dank u wel.