Algemene beschouwing

Voorzitter,

Ik wil er vandaag graag bij stil staan dat we alweer ruim anderhalf jaar onderweg zijn sinds de verkiezingen. Nog even, en dan we zijn alweer halverwege deze bestuursperiode. Een goed moment om een stapje terug te doen om te kijken hoe het gaat en waar we zoal mee bezig zijn.

En als ik dan kijk wat de afgelopen periode heeft bepaald dan kom ik uit bij drie dossiers: 1) het kanaal Almelo-De Haandrik, 2) het stikstofdossier en 3) de coronapandemie. Kanaal, stikstof, corona.

En, voorzitter, hoe ogenschijnlijk verschillend deze 3 dossiers ook zijn, we zien ook dat ze een gemeenschappelijke deler hebben. Die gemeenschappelijke deler is dat het in alle 3 dossiers draait om het beperken en verhelpen van de schade. Kanaal, helder: de schade is daar, die gaan we vergoeden en herstellen. Maar ook, het faalmechanisme hebben we niet in beeld. Stikstof idem: sinds de uitspraak van de Raad van State zijn we vooral bezig om de gevolgen voor de vergunningverlening te verhelpen, maar aan het aanpakken van de oorzaak – door het daadwerkelijk terugdringen van de stikstofuitstoot – daar zijn we nog niet aan toegekomen. En in de coronacrisis proberen we te redden wat er te redden valt, maar we hebben nog geen enkel moment besteed aan enige reflectie over de oorzaken en welke rol ons eigen gedrag en onze omgang met dieren en de natuur daarin speelt.

Drie dossiers, en in alle drie lopen we achter de feiten aan. We zetten geen lijnen uit, maar we plakken pleisters.

Voorzitter, begrijp me niet verkeerd, dat pleisters plakken is nodig. Maar het gevaar is dat we door het noodzakelijk reageren op crisissen die zich aandienen, dat we daardoor onvoldoende tijd en aandacht hebben voor de uitdagingen die we op de nabije horizon zien staan. Uitdagingen, zoals de klimaatverandering, uitdagingen zoals ons waterbeheer en droogte, zoals de biodiversiteitscrisis. Stuk voor stuk dossiers waarvan we weten dat we volop aan de bak moeten en dat – als die eenmaal gaan bloeden – er geen pleister tegen opgewassen is. En dat betekent dat we op deze dossiers volop aandacht en ambitie moeten hebben, ook als we intussen bezig zijn om de schade van de huidige crisis in te perken.

Voorzitter, veel aandacht gaat vandaag uit naar de herstelaanpak van de coronacrisis. Wij zijn blij dat het college in het voorstel schrijft dat economische groei daarbij geen doel op zich is, maar ten dienste staat van het bevorderen van de brede welvaart en van het realiseren van de grote maatschappelijke opgaven, zoals op het gebied van energie, klimaat en circulaire economie.

Mooie woorden, maar het gaat over de uitwerking. En in die uitwerking moeten wat betreft de Partij voor de Dieren scherpere keuzes gemaakt worden. Scherpere keuzes door concreet onderscheid te maken tussen enerzijds sectoren die duurzaam kunnen groeien en investeringen nodig hebben, zoals openbaar vervoer, schone energie, onderwijs en zorg, en anderzijds sectoren die moeten krimpen, gegeven hun fundamentele gebrek aan duurzaamheid, ik noem de olie- en gasindustrie en ook de vee-industrie, of sectoren die moeten krimpen gegeven hun rol in het aanjagen van overmatige consumptie, zoals de reclame-industrie.

Het doel van de Overijsselse herstelaanpak moet zijn om Overijssel duurzamer en eerlijker te maken. En, zeg ik speciaal in de richting van gedeputeerde van Hijum, dat is echt iets anders dan van Overijssel de MKB-vriendelijkste provincie te maken.

Voorzitter, ik rond af. De coronacrisis is een keerpunt, maar onze inspanningen mogen geen aanleiding zijn om terug te keren naar het oude abnormaal. De enige economie die houdbaar is, is een economie die binnen de draagkracht van de aarde blijft. We moeten zorgen dat we groener uit deze crisis komen.

Dank u wel.